Η ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ

Το βασιλικόν σκήπτρον καλώς εξεταζόμενον
ουδέν άλλο είναι η λαβη μάστιγος . Εμμανουήλ Ροίδης .

Ο Δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος -Δημοκρατικός και αντιφασιστικός στη βάση του και στις εκδηλώσεις του –
είχε σαν φυσιολογική συνέπεια το σάρωμα πολλών θρόνων από κείνους που δεν είχε παρασύρει ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος Αν εκείνος είχε ρίξει σε συντρίμμια πανίσχυρες εξουσίες σαν των Ρωμανώφ , των Χοετζόλλερν ,,των Αψβούργων , των Σουλτάνων ,
τούτος ισοπέδωσε τις μικρότερες αλλά πάντα ισχυρές εξουσίες των Καραγεώργεβιτς στη Σερβία , των Κοβούργων στη Βουλγαρία ,της Σαβοίας στην Ιταλία , του Αχμέτ Ζώγου στην Αλβανία ,και του ( ίσκιου ; .. ) – οίκου των Αψβούργων στην Ουγγαρία .

Αποτελούν σχεδόν το σύνολο των βασιλικών οίκων ,που για να σώσουν το σκήπτρο τους , ανάμεσα στον πρώτο και δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο , το είχαν στολίσει με τη σβάστικα του Χίτλερ και το φάτσιο του Μουσολίνι . Σχεδόν όλοι όλοι θρόνοι που είχαν παίξει πολιτικό ηγετικό ρόλο μέσα στη χώρα τους , έσβυσαν .
Και δεν έμειναν ορθοί παρά οι άχρωμοι και άσομοι , οι διακοσμητικοί θρόνοι , όπως της Αγγλίας της Ολλανδίας και των σκανδιναβικών χωρών . Όλοι σε χώρες κοινοβουλευτικής δημοκρατίας .
Δυο μόνον ήταν οι εξαιρέσεις , που έζησε ο κόσμος έπειτα από τον Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο .

Ήταν η ελληνική και η ισπανική .
Με την ελληνική ο Γεώργιος ξαναγύρισε στο θρόνο του . Και με την ισπαινική ο Φράνκο θα γίνει αντιβασιλεύς ( κατά το πρότυπο του Χόρτυ ) και πιθανόν να ανοίγει έτσι το δρόμο για την παλινόρθωση .
Και οι δυο εξαιρέσεις αποτελούν μια τεχνική ιστορική παλινδρόμηση , μια βίαια στροφή του ιστορικού ρεύματος προς τα πίσω .
Και στην μεν Ισπανία πρόκειται μόνο για ένα ίσκιο πολιτεύματος που ο Φράνκο μέσα στην απελπισία και το αδιέξοδο του σκέφθηκε να επικαλεσθεί μην τύχη και βρει κάποιο στήριγμα στην παράταξη των οπαδών της μοναρχίας .
Στη Ελλάδα όμως η μοναρχική παλινόρθωση είχε ουσιαστικό περιεχόμενο .
Γιατί ξανάφερε στη χώρα σαν «σύμβολον εθνικής ενότητος» τον άνθρωπο που γύρο στο θρόνο του πατέρα του και το δικό του είχε χωρισθεί μέχρις αβύσσου

και αλληλομισηθεί μέχρι θανάτου ο ελληνικός λαός .
Δεν έκανε αρχή βασιλείας στην Ελλάδα ο Γεώργιος Β’ . Με τον παππού του Γεώργιο Α ‘ άρχισε η Δυναστεία Γκλύξμπουργκ , Σλέσβικ , Χολοτάιν , Ζέντεμπουργκ , που από γάμους συγγένεψε με τις δυναστείες των τσάρων Ρωμανώφ και των Κάιζερ Χοετζέλλεον . Εκείνος π περίεργος χρηματιστηριακός πόλεμος του 1897 , ο κουμπάρος του Γεωργίου Α’ Ανδρέας Συγγρός , η επιβολή του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου – όλα αυτά βρισκόνταν σε άμεση σχέση με το Παλάτι .
Και όταν κάτω από συνθήκες που δεν διαλευκάνθηκαν ποτέ
( τότε δεν υπήρχαν κουκουέδες και εαμοβούλγαροι … ) έπεφτε από δολοφονική σφαίρα στη Θεσσαλονίκη ο Γεώργιος Α» ο Κωνσταντίνος γινόταν βασιλιάς και ο κατοπινός Β’ διάδοχος του θρόνου .

Και δεν υπήρξαν παρά μόνο θύελλα και ανωμαλία και εθνική διαίρεση και χαλασμός όλα τα χρόνια που βασίλεψε ο Κωνσταντίνος και ήταν διάδοχος στο πλευρό του ο Γεώργιος .Είναι ζήτημα αν έπειτα από την ιστορία των βασιλέων της φεουδαρχίας , υπάρχει άλλος εστεμμένος των νεωτέρων χρόνων που να έγινε τόσο κομματάρχης και φατριαστής όσο ο Κωνσταντίνος . Και πάντα στο πλευρό του ο διάδοχος .
Στο πλευρό του όταν πήρε το δρόμο της εξορίας στην Ελβετία , γιατί οι Σύμμαχοι – οι Άγγλοι κυρίως οι κατοπινοί προστάτες του –
δεν του επέτρεψαν να ανέβει στο θρόνο γιατί τον θεωρούσαν γερμανόφιλο , όπως και τον πατέρα του .
Επέβαλαν το νεότερο αδερφό του Αλέξανδρο που βασίλεψε ως την ώρα που έχανε ξαφνικά τη ζωή του από δάγκωμα μιας μαϊμούς ..

Ο Γεώργιος ξαναγύρισε στην Ελλάδα μαζί με τον πατέρα του . Αλλά όταν σε λίγο – το 1922 – η στρατιωτική επανάσταση έστελνε τον Κωνσταντίνο για δεύτερη φορά εξορία στο εξωτερικό ο Γεώργιος Β’ ανέβαινε στο θρόνο .
Και άρχιζε μια περιπετειώδη βασιλική σταδιοδρομία ανάμεσα σε ενθρονίσεις, εξορίες , δημοψηφίσματα και παλινορθώσεις .
Μόλις ένα χρόνο έμεινε για πρώτη φορά στο θρόνο του . Και δεν ήταν καν δικός του ο θρόνος αυτός . » Η θέσις του υπήρξεν όλως τυπική κθ ‘ όσον πάσας τας εξουσίας διαχειρίζετο η Επανάστασις » λέει η ψυχρή Εγκυκλοπαίδεια .Αλλά μέσα στα τυπικά του καθήκοντα υπήρξε και μια ενέργεια απίθανη στην τραγικότητα της : Υπέγραψε η ενέκρινε , για να μείνει στο θρόνο του την εκτέλεση των Εξ πολιτικών αρχηγών και του Αρχιστρατήγου του πατέρα του , που τουφεκίστηκαν όλοι από τον σημερινό στυλοβάτη της δυναστείας Στυλιανό Γονατά .

………………. Ο Παύλος ο Α’ διαδέχεται στο θρόνο τον Γεώργιο Β’ .
Στο διάγγελμα του γράφει ότι θα ακολουθήσει το παράδειγμα του αδελφού του . Στο παρελθόν πράγματι το ακολούθησε .
Στη 4η Αυγούστου έπαιξε κι έναν ιδιαίτερο ρόλο στην αρχηγία της ΕΟΝ.

απόσπασμα : άρθρο του Κώστα Καραγιώργη στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ μετά την απελευθέρωση της χώρας ..