Αυτός ο άνεμος

..ακούστε τον -ακούστε τον - ακούστε τον πως τραγουδάει αυτός ο άνεμος έτσι τραγούδαγε και για τα συντρόφια του  μέσα - μέσα - μέσ από τ 'αντίσκηνο  του Αη - Στράτη ο Γιάννης Ρίτσος ..

Στο Κοντοπούλι της Λήμνου

Ήταν μακρύς ο δρόμος ως εδώ .Πολύ μακρύς ,αδελφέ μου. Τα βράδια που ο μικρός γλόμπος κουνούσε το κεφάλι του λέγοντας <<πέρασε η ώρα >> οι ποιητές μας εκεί στην αποθήκη ... εκεί που από το 48 τους εμπόδιζαν να πουν καλημέρα στον γέροντα , έφτιαχναν Διαμαντόπετρες αληθινές που της πρόσθεταν στο περιδαίρεο της Ελλάδας …

Συνεχίστε την ανάγνωση Στο Κοντοπούλι της Λήμνου

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ Π .Α . ΕΚΑΤΟΝΤΑΕΤΙΑ (απόσπασμα)

Γιάννης Ρίτσος Κατηφόρισαν με σκισμένα χιτώνια, με παλιά ντουφέκια δίχως ψωμί στο γυλιό δίχως σφαίρες . Μονάχα με μικρά οργισμένα ποτάμια κλείναν τα περάσματα πίσω τους . Είχαν βαδίσει μήνες και μήνες πάνου σ' άγνωστες πέτρες πάνου στο χιόνι μαζί με τις ελιές τους και τ' αμπέλια τους - άλλος άφησε κει πάνου ένα πόδι …

Συνεχίστε την ανάγνωση Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ Π .Α . ΕΚΑΤΟΝΤΑΕΤΙΑ (απόσπασμα)

Βάζω τα κόκκινα μου και πορεύομαι !

Χρόνους μας ταξιδεύει δεν βουλιάξαμε χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε Κατακλυσμούς ποτέ δεν λογαριάσαμε μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε Κι έχουμε στο κατάρτι μας τον ήλιο τον βιγλάτορα Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας Οδυσσέας Ελύτης

Σαν δεις τον κυρ-Αλέξανδρο

Στο εκκλησαδάκι του Αγίου Ελισσαίου προσπάθησα να τον δω όμως δεν ήταν εκεί ... *Ανάσα του πελάγου και αραγμένο καΐκι στην αγκαλιά του γέρικου καρναγιού Ανεμοδαρμένο αρμυρίκι στην έρμη ακρογιαλιά Τώρα που θα δείτε τον κυρ -Αλέξανδρο χαιρετίστε τον . * ( στίχοι σε κιτρινισμένα χαρτιά για τον Παπαδιαμάντη )

O βράχος και το Κύμα

«Mέριασε, βράχε, να διαβώ,» το κύμ’ ανδρειωμένο λέγει στην πέτρα του γιαλού θολό, μελανιασμένο. «Mέριασε! Mες στα στήθη μου, που ’σαν νεκρά και κρύα, μαύρος βοριάς εφώλιασε και μαύρη τρικυμία. Aφρούς δεν έχω γι’ άρματα, κούφια βοή γι’ αντάρα, έχω ποτάμι αίματα, μ’ εθέριεψε η κατάρα του κόσμου που βαρέθηκε, του κόσμου που ’πε τώρα, …

Συνεχίστε την ανάγνωση O βράχος και το Κύμα

Ἂν δὲ μούδινες τὴν ποίηση, Κύριε,

http://youtu.be/lWdG8NoFXY0 Ἂν δὲ μούδινες τὴν ποίηση, Κύριε, δὲ θάχα τίποτα γιὰ νὰ ζήσω. Αὐτὰ τὰ χωράφια δὲ θάταν δικά μου. Ἐνῷ τώρα εὐτύχησα νἄχω μηλιές, νὰ πετάξουνε κλώνους οἱ πέτρες μου, νὰ γιομίσουν οἱ φοῦχτες μου ἥλιο, ἡ ἔρημός μου λαό, τὰ περιβόλια μου ἀηδόνια. Λοιπόν; Πῶς σου φαίνονται; Εἶδες  τὰ στάχυά μου, Κύριε; Εἶδες …

Συνεχίστε την ανάγνωση Ἂν δὲ μούδινες τὴν ποίηση, Κύριε,

* ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ

https://www.youtube.com/watch?v=6g5Df0bHCOY Tόσα άστρα και γώ να λιμοκτονώ χρωματίζω πουλιά , χάρτινα πουλιά και περιμένω να κελαηδήσουν , και περιμένω να κελαηδήσουν , γιατί χειμώνιασε   Τόσα άστρα και εγώ να λιμοκτονώ κάνε λοιπόν κύριε να ‘ χει κανείς ένα φίλο δος του ένα σκυλί η ένα φανάρι του δρόμου γιατί χειμώνιασε .   Τάσος Λειβαδίτης …

Συνεχίστε την ανάγνωση * ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ